• Το Γλυκό
Το μελιτζανάκι που χρησιμοποιεί το Εργαστήρι "της αθανασίας", καλλιεργείται στο όμορφο οροπέδιο του Άγιου Νικόλα – Κυρτώνης, που το δροσίζει το αεράκι που φτάνει από την παραλία της Σκάλας – Αταλάντης. Το κάθε γλυκό μελιτζανάκι περιέχει μέσα του ένα αμυγδαλάκι και το αποτέλεσμα είναι μια γευστική διαδρομή που αξίζει κανείς να κάνει, αφού συνδυάζει την στιβαρότητα του καρπού με την ώριμη γλυκύτητα της γεύσης. Το προτείνουμε ανεπιφύλακτα.
• Το μούρο
Το φυτό Solanum melongena, επίσης γνωστή ως μελιτζάνα είναι ένα φυτό στενά συνδεδεμένο με την ντομάτα και πατάτα. Είναι τροπικό πολυετές αλλά συχνά καλλιεργείται και ως ετήσιο σε εύκρατα κλίματα και αυξάνεται 40 έως 150 cm. Το στέλεχος είναι συχνά αγκαθωτό. Το λουλούδι του είναι λευκό με μωβ, με πέντε λοβούς στεφάνη.Ο καρπός του βοτανικά ταξινομείται ως μούρο και περιέχει πολλούς μικρούς, μαλακούς σπόρους και έχουν μια πικρή γεύση, επειδή περιέχουν αλκαλοειδή νικοτινοειδή. Αυτό δεν αποτελεί έκπληξη, καθώς είναι στενός συγγενής του καπνού.Μια μελέτη του 1998 στο Ινστιτούτο Βιολογίας του Σάο Πάολο State University, Βραζιλία απέδειξε ότι ο χυμός μελιτζάνας μειώνει σημαντικά το βάρος, τα επίπεδα χοληστερόλης, και την αορτική περιεκτικότητα σε χοληστερόλη. Το φυτό εμφανίστηκε αρχικά στην ινδική υποήπειρο αλλά είχε καλλιεργηθεί στη νότια και ανατολική Ασία, από την προϊστορική εποχή. Φαίνεται να έχει γίνει γνωστή η ύπαρξη του στο δυτικό κόσμο όχι νωρίτερα από το 1500. Στο 17ο και 18ο αιώνα, η 
μελιτζάνα ήταν γνωστή στη Βρετανία ως το "μήλο Εβραίου" λόγω της μεγάλης δημοτικότητάς του μεταξύ των Σεφαρδιτών Εβραίων, οι οποίοι μπορεί να την έχουν φέρει στην Αγγλία. Η μελιτζάνα καταναλώνεται μαγειρεμένη και αποτελεί βάση για πολλά γνωστά φαγητά. Στην Ελλάδα εκτός των άλλων τα μικρά τρυφερά μελιτζανάκια μπορούν να γίνουν γλυκό κουταλιού.